شکلدهی فلز (آهنگری)
|
کوره زغالی (Forge) و سندان (Anvil): حرارتدهی دستی و چکشکاری مکرر با چکش آهنگری برای شکلدهی و استحکام بخشیدن به تیغه (روش فورج).
|
ماشینهای پرِس هیدرولیک، چکشهای برقی: استفاده از نیروی عظیم مکانیکی برای فشردهسازی و شکلدهی سریعتر. دستگاههای برش لیزر و CNC: برش دقیق تیغه از ورقههای فولادی (روش اِستَمپد).
|
جنس مواد اولیه
|
آلیاژهای سنتی: فولادهای کربنی ساده، استفاده از مواد موجود مانند شاخ حیوانات، چوب و استخوان برای دسته.
|
آلیاژهای پیشرفته: فولادهای ضدزنگ با کربن بالا، فولاد دمشقی با ترکیبهای پیچیده، فولاد پودری (برای استحکام بالاتر). مواد دسته از جنس پلاستیکهای صنعتی، میکارتا، و کامپوزیتهای فیبر کربن.
|
پردازش حرارتی (سختکاری)
|
کوره سنتی و تجربه استادکار: تخمین دما بر اساس رنگ گداخته شدن فلز. فرو بردن تیغه در آب، روغن، یا مایعات مخصوص با دمای تقریبی.
|
کورههای حرارتی کنترلشده (Kilns): استفاده از ترموستات و کنترلهای دقیق برای رسیدن به دمای دقیق و حفظ آن. روشهای کوئنچ (Quench) کنترلشده با تجهیزات پیشرفته.
|
تیز کردن و پرداخت نهایی
|
سنگهای طبیعی، سوهانهای دستی: تیز کردن لبهها و صیقل دادن سطوح به صورت کاملاً دستی و زمانبر.
|
سنبادههای تسمهای برقی (Belt Grinders)، ماشینهای پولیش: سرعت و دقت بسیار بالا در ایجاد لبههای دقیق و یکنواخت (مانند زاویه ثابت).
|
دقت و یکنواختی
|
دقت بالا اما وابسته به مهارت استادکار: هر چاقو یک اثر هنری منحصر به فرد با تفاوتهای جزئی است.
|
دقت بسیار بالا و یکنواختی کامل: امکان تولید انبوه چاقوهایی با کیفیت و مشخصات کاملاً یکسان (استانداردسازی بالا).
|
اولین دیدگاه را ثبت کنید